MULTITASKING: RECEPTA NA SUKCES CZY CHOROBA NASZYCH CZASÓW?

Multitasking: łatwiej powiedzieć niż zrobić

Pisałam ten artykuł dobrych kilka dni, za każdym razem – bardziej lub mniej świadomie – mając inne zadanie do wykonania „w tle”. Czasem było to planowanie dla klienta strategii w social mediach, dokończenie dużej oferty czy pilne tłumaczenie tekstu, a innym razem widmo ważnej rozmowy, do której powinnam się przygotować, kiedy tylko napiszę „jeszcze kilka zdań”. Wynik? Te kilka zdań nie nadchodziło, liczba zadań do zrobienia i wyskakujących powiadomień rosła, a ja – coraz bardziej zestresowana – utwierdzałam się w przekonaniu, że coś tu nie gra. Postanowiłam więc przyjrzeć się temu głębiej i sprawdzić, czemu tak się dzieje i czy to ze mną i moją listą zadań jest coś nie tak, czy też zdanie „muszę być bardziej efektywna!” za bardzo zadomowiło się w mojej głowie. Jeżeli więc czytając ten artykuł jednocześnie przeglądasz Facebooka, robisz zaległe notatki ze spotkania albo oglądasz film, zdradzę Ci sekret – nie tędy droga! 

Badania przeprowadzone na Uniwersytecie Kalifornijskim wykazały, że wielozadaniowość ogranicza zdolność ludzkiego mózgu 
do przyswajania informacji. Naukowcy z Londynu zgadzają się z kolegami zza oceanu: oni również odkryli, że mutlitasking zmniejsza nasze umiejętności poznawcze. Jeżeli na dłuższą metę pracujemy nad kilkoma zadaniami jednocześnie, nasz mózg zachowuje się jak mózg osoby po nieprzespanej nocy, a IQ może spaść nawet o 10 punktów.

O co właściwie chodzi?

Czym jest i skąd się wziął królujący na salonach biznesowych i rozmowach kwalifikacyjnych mutlitasking? Wszystko zaczęło się w roku 1965, kiedy IBM wprowadził pojęcie multitaskingu (czy też wielozadaniowości) w odniesieniu do możliwości ich komputera. Oznaczało to po prostu, że maszyna jest w stanie przetwarzać wiele zadań w tym...