JAK WALCZYĆ Z WROGAMI NAUKI NA BŁĘDACH? ZAPOBIEGAMY PORAŻKOM I WYCIĄGAMY Z NICH WNIOSKI

5126 błędów to nie porażka

James Dyson jest prezesem i głównym inżynierem firmy, która produkuje m.in. suszarki do włosów, dyfuzory powietrza oraz słynne dwucyklonowe odkurzacze. To właśnie dzięki niezwykle wydajnym odkurzaczom James Dyson podbił światowe rynki. Mało kto jednak wie, że zanim Dyson wyprodukował pierwszy bezworkowy odkurzacz, popełnił 5126 błędów. Dopiero 5127. próba zakończyła się sukcesem. Historia narodzin dwucyklonowego odkurzacza Dysona nie da odpowiedzi na wszystkie nasze pytania, ale rzuci nieco światła na proces nauki na błędach. 

Cofnijmy się kilkadziesiąt lat wstecz. W większości brytyjskich domów znajduje się odkurzacz marki Hoover, solidny sprzęt o dużej mocy. Takiego samego odkurzacza używał młody Dyson, który pomagał rodzicom utrzymywać porządek w mieszkaniu. Jak każdy nastolatek, chciał możliwie najszybciej uporać się z obowiązkami. Odkurzacze Hoover, jak się później okazało, miały wadę konstrukcyjną. Worek na brud przepuszczał cząsteczki kurzu, które trafiały do silnika, i w efekcie urządzenie traciło moc.

W głowie Dysona pojawiła się myśl: „A gdyby zrobić odkurzacz bez worka?”. Ten pomysł nie dawał mu spokoju, aż pewnego lata w pobliskim tartaku Dyson zobaczył w akcji ogromny odpylacz, który odsysał ścinki drewna. „To jest to!” – pomyślał. „Miniaturowy odpylacz, który wciągnie kurz do specjalnej komory”.

Pierwszy prototyp powstał z kartonu i taśmy klejącej. Urządzenie nie działało jednak tak, jak młody wynalazca tego oczekiwał. Drobinki kurzu nadal wydostawały się z pojemnika. Dyson zdał sobie sprawę, że gdzieś popełnił błąd. Zmodyfikował konstrukcję odpylacza i obserwował, co się wydarzy, a efekty zapisywał w notatniku. Było lepiej, ale daleko od ideału.

Przez kolejne lata Dyson testował wiele rozmiarów i kształtów odpylacza. Za każdym razem notował, co działa, a co trzeb...