Biznes to ludzie, a ludzie to relacje

– Na początek proszę powiedzieć parę słów o swojej najnowszej książce. Skąd pomysł na nią? Jak długo powstawała? Do kogo jest kierowana? I… w co grają ludzie w firmach? 
Pomysł na tę książkę powstawał przez wiele lat mojej pracy zawodowej, kiedy jako dyrektor komunikacji, a potem, nieco z przypadku, dyrektor personalny przyglądałam się uważnie ludziom w firmie. I nie mogłam się nadziwić, czemu czasem z determinacją wartą czegoś wielkiego, psują sobie relacje, wątroby i radość życia. Na własne życzenie, aktywnie lub pasywnie, współtworzą mało „ekologiczne” środowisko pracy, w którym spędzają większą część życia.
Równocześnie, odkąd postanowiłam pracować dla korporacyjnych liderów jako zewnętrzy doradca, słyszę w wielu firmach te same „mantry” pracowników i menedżerów: „Łatwo Ci mówić, Joasiu, żeby coś zmienić, ale my nie mamy wpływu na decyzje globalnej centrali, na korpo, na zarząd, na komunikację w firmie”. Te same przekonania z równą wiarą głoszą liderzy małych zespołów, co dyrektorzy kluczowych obszarów biznesowych.
Nie zamierzam dyskutować z przekonaniami ludzi. Moja praca doradcy i trenera biznesu polega jednak na pomaganiu im w zwiększaniu zakresu wpływu na biznes i wyniki. Dlatego celem tej książki jest skupienie uwagi liderów i pracowników na tym, na co bezdyskusyjnie każdy ma wpływ, tj. na relacjach we własnym zespole i na często nieuświadomionych scenariuszach, skutkujących międzyludzkimi grami, które prowadzą na ciemną lub jasną stronę zespołowego życia. 
Zespół wygrany czy przegrany wraz ze stanowiącym jego część Atlasem gier (nie tylko) korporacyjnych pokazuje lepsze lub gorsze efekty wyboru scenariuszy i gier. Jedne skutkują zaufaniem i dobrymi międzyludzkimi relacjami, a drugie tworzą m.in. więzienie i żal za utraconą przeszłością (gra „Twierdza zapomnienia”), nieustanne pole bitwy (gra „Mordor”), folwark (gra „Plantacja niewolników”) lub dwór rozdanych ról opisany w grze „Władca Marionetek”. Atlas prezentuje osiem gier z ciemnej strony i cztery gry z #JasnaStronaZarządzania. Wszystkie te gry obserwowałam na żywo, a historie opisane jako kejsy w każdej grze są wzięte z biznesowego życia.
Podsumowując, chciałoby się powiedzieć, że ludzie grają w piekło lub niebo. Choć jako praktyk biznesu, trzymając...