Autor: Marta Uczciwek

Marka – słowo, które kiedyś kojarzyło się wyłącznie ze znakiem towarowym, a dziś ma znacznie szerszy kontekst. Aktualnie swoją markę może budować każdy: o ile ranga firmy to kreowanie wrażeń wokół brandu, o tyle marka personalna to kreowanie wrażeń wokół osoby. Wizerunek również ten w mediach społecznościowych jest istotny zwłaszcza wtedy, kiedy chcemy zbudować relację z odbiorcami, zaskarbić sobie ich zaufanie, a w konsekwencji sprzedać grupie docelowej określone produkty bądź świadczone usługi.

Być sobą – łatwo powiedzieć, o wiele trudniej zrobić. Chęć wyrażania siebie, tego, kim jesteśmy, co myślimy i czujemy, leży u podstaw naszego szczęścia nie tylko w sferze prywatnej, ale również samorealizacji w kontekście biznesowym. Skoro autentyczność oraz spójność z wartościami są kluczowymi fundamentami personal brandingu, to i odwaga rozumiana jako życie w zgodzie ze sobą wydaje się nieodłączną składową naszych zawodowych działań.

Potrzeba swobodnego wyrażania tego, kim jesteśmy, co naprawdę myślimy i czujemy, leży u podstaw nie tylko naszego szczęścia w życiu prywatnym, ale również spełnienia zawodowego. Zbyt dużo czasu spędzamy w pracy, by w obawie przed oceną ukrywać się za jakimikolwiek maskami... Zresztą ludzie ufają ludziom, a nie bezosobowym tworom – chcemy wiedzieć, kto stoi za danym produktem lub usługą. Marka osobista to zbiór wartości, które są z nami spójne, dlatego jej podstawą jest poznanie samej/go siebie oraz poczucie, że to, co i jak robimy, ma sens.

W biznesie liczą się efekty, trzeba działać! Brzmi znajomo? Przez wiele lat drogi zawodowej szłam do przodu, nie rozczulając się nad sobą, choć moje emocje nie były zaopiekowane. Radzę sobie – myślałam. Zajmuję się tym, co ważne: zadaniami, realizacją celów, wynikami. Od kiedy przyjrzałam się sobie, jakość mojego życia znacznie wzrosła, a to, co robię, daje mi więcej satysfakcji i spełnienia. Uczę się niełatwej sztuki odpuszczania, analizuję swoje reakcje, częściej ufam też intuicji.

Latami w biznesie obowiązywały w miarę proste zasady. Prawnicy czy finansiści klasycznym garniturem podkreślali status oraz kompetencje, a branża reklamowa ekstrawagancją akcentowała swoją kreatywność. Pozostałe zawody (w tym pracownicy sektora handlu i usług) wypełniali przestrzeń między tymi dwoma skrajnymi biegunami. Podział ten został zaburzony przez przeniesienie wielu aktywności do internetu oraz rozkwit świata nowych technologii, który wskazał kolejne ścieżki sprzedaży i docierania do klienta.