Paradoks obiektywności, czyli jak wchodzimy w iluzję racjonalizacji

Postrzegamy świat według naszej percepcji. „Przyrządy” percepcji są jednak ograniczone – co powoduje, że filtrując rzeczywistość, dociera do nas zubożona informacja, odbijająca wcześniej zaprogramowane schematy rozumowania. Dziecko do lat czterech nie ma świadomości analizowania, uczy się, korzystając z obserwacji wzorców i modeli – rodzice/opiekunowie, najbliższe środowisko. Adaptacja przebiega podświadomie – zestaw reguł, zasad i poglądów jest przyswajany z zewnątrz i utrwalany w umyśle. W późniejszym okresie, korzystając z wyuczonych wzorców, człowiek interpretuje rzeczywistość, spotykane okoliczności, przypadkowe zdarzenia. To, na jakie doświadczenia „trafi” oraz jak je zinterpretuje, będzie miało kolosalny wpływ na wykształcenie „mapy świata”. Co jest z czym związane? Jak przebiegają w życiu zdarzenia? Uczymy się, że kwiat to kwiat, bo ma liście, łodygę itd. Pies szczeka i „goni” za kotem, kot miałczy i poluje na myszy… Zestaw norm i etykiet pozwala odnajdywać się w otoczeniu, oceniać sytuacje, ludzi, podejmować decyzje, jak się zachować lub reagować w określonych okolicznościach. Mamy jednak tendencję, aby szukać danych „na wierzchu”, tam, gdzie są one najbardziej dostępne, wydaj...